Η κοπέλα μου δεν ξυρiζεται. Πώς να τnς πω ότι με ενоχλεί;

Η κοπέλα μου, δεν ξυρίζεται. Δεν είναι ότι δεν το κάνει καθόλου, είναι ότι δεν το κάνει συχνά.

Το ανακάλυψα όταν κάναμε σεξ τη πρώτη φορά και είχε τρίχες στις μασχάλες. Καλά για στοματικό ας μην μιλήσω, δεν τόλμησα. Αμαζόνιος!

Καλησπέρα στη παρέα σας. Με λένε Παύλο είμαι 37 χρονών και έχω σχέση ένα μήνα με μια κοπέλα στην ηλικία μου. Περνάω καλά με το κορίτσι, γελάμε όλα καλά. Με έχει όμως προβληματίσει κάτι που μέχρι πρίν λίγο καιρό νόμιζα δεδομένο σε εσάς τις γυναίκες. Το ξύρισμα!

Η κοπέλα μου, δεν ξυρίζεται. Δεν είναι ότι δεν το κάνει καθόλου, είναι ότι δεν το κάνει συχνά. Το ανακάλυψα όταν κάναμε σεξ τη πρώτη φορά και είχε τρίχες στις μασχάλες. Καλά για στοματικό ας μην μιλήσω, δεν τόλμησα. Αμαζόνιος!

Κανα δυο φορές της το έχω πετάξει ευγενικά αλλά δεν παίρνει χαμπάρι. Είναι καλό κορίτσι, με χιούμορ, περνάω καλά αλλά με χαλάει αυτό, να τη βλέπω με τρίχες λες και τα έχω με τον Σαραβάκο.

Λοιπόν παιδιά, πραγματικά θέλω να το συζητήσω σοβαρά γιατί ενώ όλο το υπόλοιπο πακέτο είναι πάρα πολύ θετικό, αυτό το θέμα έχει κολλήσει στο μυαλό μου. Δεν θέλω να φανώ ρηχός, ούτε επιφανειακός, ούτε τύπος που κοιτάει μόνο εμφάνιση. Όμως, όταν υπάρχει ερωτική έλξη, παίζει ρόλο και η εικόνα, και η μυρωδιά, και η αίσθηση, και η επαφή. Δεν γίνεται να κάνεις σχέση και να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε περιβάλλον που δεν σου προκαλεί άνεση ή επιθυμία. Δεν μιλάμε για κάποιο πρόβλημα υγείας ή χαρακτήρα, ούτε για θέμα προσωπικότητας. Μιλάμε για μια λεπτομέρεια που για κάποιους ανθρώπους μπορεί να είναι μικρή, αλλά για κάποιους άλλους είναι βασική.

Και όσο κι αν προσπαθώ να το δω πιο χαλαρά, δεν μου περνάει. Όσο περνάει ο χρόνος, φοβάμαι ότι μπορεί να μεγαλώσει μέσα μου σαν… μικρή ενόχληση που γίνεται σταδιακά… βουνό. Την εκτιμώ, με ενδιαφέρει, δεν θέλω να την πληγώσω, και δεν θέλω να κάνω το λάθος να το κρατάω μέσα μου μέχρι να φτάσω στο σημείο να αντιδρώ παθητικά ή απότομα. Από την άλλη όμως, δεν θέλω να της το πω με τρόπο που θα την κάνει να νιώθει ότι κρίνω το σώμα της, την αυτοεικόνα της ή τις επιλογές της. Γιατί στο τέλος της ημέρας, το σώμα της, της ανήκει. Απλά, η σχέση ανήκει και στους δύο.

Επιπλέον, δεν ξέρω αν είναι θέμα αμέλειας, ανίας, ιδεολογίας, άποψης, ή συνήθειας. Γιατί αν είναι συνήθεια, οκ, αλλάζει. Αν είναι άποψη, τότε μπορεί να έρθουμε σε σύγκρουση. Αν είναι ιδεολογικό, τότε ίσως δεν μας ταιριάζουν οι αντιλήψεις. Αυτό είναι που με προβληματίζει περισσότερο: μήπως αυτό το θέμα δεν είναι απλά τρίχες αλλά… ασυμβατότητα τρόπου σκέψης; Γιατί μπορεί για εκείνη να είναι φυσικό και απελευθερωτικό, ενώ για μένα να είναι αντι-αισθητικό και αντικίνητρο.

Αν όμως δεν το συζητήσω σωστά, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να πληγωθεί. Και επειδή έχουμε μόνο έναν μήνα σχέση, δεν θέλω να αφήσω λάθος εντύπωση. Θέλω να καταλάβει ότι δεν λέω “είσαι λάθος” αλλά “αυτό δεν μου ταιριάζει”.

Τελικά, η ερώτηση είναι: πώς λες μια λεπτή αλήθεια, χωρίς να γίνει παρεξήγηση;

Καμιά ιδέα πώς να της το πω διακριτικά;

Παύλος